Thursday, January 09, 2003

كوچ هنرمند
نيما مظفري - محدوديتهای موجود در مجوز دادن به کارهای پاپ و جو ناخوشايندی که نسبت به اين نوع از موسيقی در داخل به پا شد ، دليل اصلی هجرت امثال شادمهر بود .
- بدون شک شادمهر ، جوان سربه راه موسيقی ايران نبوده اما تندخوييهای او را می شد کنترل کرد و با او مدارا کرد.
انتشار غير مجاز آلبوم " آدم و حوا " از شادمهر عقيلی خواننده ء سفر کرده ء پاپ کشور بهانه ای شد تا به بحث پيرامون جوی که منجر به کوچ جمعی از خوانندگان محبوب داخلی به خارج شده است، بپردازيم.
پخش غير قانونی و بدون مجوز آدم وحوا به نوعی نشانهء نا اميدی شرکتهايی چون دارينوش و پيغام سحر است که هر کدام به فراخور ، برای گرفتن مجوز اين آلبوم تلاش کردند . مشابه کاری که چند سال قبل توسط ، گروه مشهور راک ، اوهام انجام شد . آنها هم با قرار دادن کامل آهنگهای تخستين آلبوم گروه ، نهال حيرت ، برروی اينترنت ، دست به نوعی انتحار زدند . اعضای گروه در مصاحبه ای با سايت "تهران اونيو" به بازگو کردن سختيهايی که بر آنان رفته بود پرداختند .
اين اتفاقات زمانی افتاد که موسيقی پاپ داخلی در حال پا گرفتن بود . جو در حال تغيير بود و اقبال عمومی بيشتر به سمت خوانندگان داخلی بود تا همتايان لوس آنجلسي شان.
اما متاسفانه با سياستهايی که اعمال شد ، بازار موسيقی داخلی با رکود روبرو شد و بسياری از شرکتهای توزيع کننده ، پخش کارهای جديد را متوقف کردند و افسوس آنکه اين اتفاقات در وزارت ارشاد کابينهء مردی افتاد که شعارش تبديل معاند به مخالف و ... است . محدوديتهای موجود در مجوز دادن به کارهای پاپ و جو ناخوشايندی که نسبت به اين نوع از موسيقی در داخل به پا شد، دليل اصلی هجرت امثال شادمهر بود.
بدون شک شادمهر ، جوان سربه راه موسيقی ايران نبوده اما تندخوييهای او را می شد کنترل کرد و با او مدارا کرد . چه بسياری از کارهايی که اينروزها در نوارفروشيها عرضه می شود اگر با معيارهای دوستان سنجيده شود ، مشکل دار تر می نمايد .
خوانندگان مهاجر را گفته هايی نظير آن جمله ء معروف کامبيز روشن روان فراری داد که در گفتگو با هفته نامه ء پيام آور ، برخوردهای تند شادمهر را به " جفتک انداختن " تشبيه کرده بود!!!
اما سوال اصلی آنجاست که اگر موسيقی شادمهر به عقيدهء بعضی دوستان صاحب نظر ، سبک است ، اگر صدای شهرام شعرباف يا مهران مديری در چارچوبهای ارشاد فالش قلمداد می شود ، آيا ما به عنوان متوليان موسيقی کشور در آن جايگاه هستيم که مردمی را که خواهان شنيدن کارهای اين خوانندگان هستند از خواسته شان محروم کنيم؟
آيا بهتر نيست انتخاب و گزينش را به مردم واگذار کنيم و عرصه را بيش از پيش برای ورود نيروهای با استعداد باز بگذاريم؟
منبع : سايت پندار

0 Comments:

Post a Comment

<< Home