Iranian Music Newsletter

با «ويگن» در آستانۀ حسینیه!

سوم آبان‌ماه امسال مصادف بود با سالگرد درگذشت «ويگن». يادم آمد عصر آن‌روز را در آن سال‌هاي دور، که به آني در محلۀ ارمني‌نشين خيابان «نادر شاه»، صدا به صدا پيچيد که: «ويگن آمده عکاسي، عکس بندازه». به‌چشم به‌هم زدني، از محله و کوچه خيابان‌هاي اطراف، هر کس که نای رفتن داشت و پاي دويدن، جلوي عکاسخانۀ روبروي پمپ‌بنزين آمد و جمعيتي فراهم شد و از پياده‌رو به خيابان سرريز شد و راه بند آمد.
ويگن بيرون که آمد. لبخندي شاد و صميمي بر لب داشت و موهاي سياه پرپشت و براق، و کت‌شلواري سفيد ـ طوسي برتن و پاپيوني بر گردن. جمعيت موج برداشت به جلو. بزرگترها با: «بارو ويگن!». جوانترها به: «ويگن‌جان! کز شادنک سيروم». و ما ده ـ دوازده ساله‌هاي قد و نيم‌قد، همان جلو، با گردن‌هاي لاغر و به بالا کشيده‌شده‌امان، که او قد و بالايي بلند داشت. «ويگن» اما، مهربان و با نگاهي قدرشناس: «مرسي. شنورآ گالم».با لبخنده‌‌اي شاد و صميمي بر لب، به اين و آني در ميان جمعيت سر تکان داد. پا سست کرد و لختي ايستاد. در حالتي از حجب نگاهش به پايين افتاد. درست همانجا که من ايستاده بودم. نگاه گرم و مهربانش در نگاه مبهوت و خيرۀ من نشست. از بلاتکليفي بود انگار که دست بزرگش را از قلاب دستانش باز کرد و انگشتان بلندش را توي موهاي سرم دواند. زياد طول نکشيد. قدم از قدم که برداشت، در انبوهي مردم شکاف افتاد. جماعت کنار کشيد و کوچه داد تا ويگن بگذرد. راه افتاد و من ديدم که کفش‌هايش هم سفيد شيري رنگ است. دومين قدم را که برداشت، انگشتان و دستش از موهاي سرم جدا شد. من دنبال جمعيت نرفتم. همانجا ايستادم و دستم را روي سر و موهايم گذاشتم.فرداي همان‌روز از مدرسه که برمي‌گشتيم، عکسش با همان نگاه نجيب و لبخند مهربان، و با کت و پيراهن و پاپيون، در قابي، بر بلنداي ويتريني که عکاسخانه رو به خيابان داشت، بر بالاي همۀ عکس‌هاي ديگر نشسته بود. . . اين که مي‌گويم، نقل سي و هفت هشت سال پيش است. سالها مي‌گذشت. ما قد مي‌کشيديم و محلۀ «نادر شاه» تغيير مي‌کرد. در و دکان‌هاي بر خيابانش هم. ولي آن عکس از «ويگن»، هميشه و همواره، در همان‌جايي که بود، همان‌طور مي‌ماند و ماند.
سالي پيش، پس از اين‌همه سالها که گذشت، گذرم افتاد به آنجا. خيلي بسيار فراوان چيزها! در همين چند سال عوض شده و تغيير پيدا کرده بود. کمترینش همين «نادر شاه»، که ‌جايش «ميرزاي شيرازی» نشسته بود. و عجيب‌ترينش شايد، همان عکاسخانۀ روبروي پمپ‌بنزين، که حالا شده بود «حسينه!». با پارچه‌نوشته‌اي به خط نستعليق شکسته: «نگار من حسينه، بهار من حسينه». خيمه و بيرق اسلام، در قلب محلۀ ارامنه! يک‌چيز اما هنوز همان بود، که بود. باورم نمي‌شد. عکس «ويگن»، بر بلنداي قاب و ويترين عکاسخانۀ سابق! انگار گوشۀ پردۀ خيمه را بالا زده بود و از زير پرچم حسينه نگاه مي‌کرد. همانطور نجيب و ساکت. ايستادم. خودش بود. همان عکسي که از توي قاب، تمام آن سالهاي قد کشيدن ما را به تماشا نشسته بود. نگاهم مي‌کرد. همچنان جوان، و با همان موهاي پرپشت سياه و براق. با همان نگاه مهربان انگار مي‌گفت: «پير شده‌اي پسر. موها را بدجور سفيد کرده‌اي.» نگاهش کردم. آمدم بگويم: «پير و مو سفيد که هيچ، گم و گور و غريب هم شده‌ام.»، ولي زبانم نگشت و بغض نگذاشت. خودم را جمع کرد و گفتم: «بارو ويگن‌جان». صداي ترافيک و همهمۀ خيابان زياد بود. گمان نکنم شنيد. چيزي نگفت. فقط نگاه مي‌کرد.
* * *
دامن‌افشان، ساقي مي‌خواران (ساري‌گلين)ترانه‌اي خاطره‌انگيز و کمياب، در دو اجرا به زبان فارسي و ارمني، با صداي ويگن.اين ترانه، با تنظيم «جواد معروفي»، تنها برنامۀ «گل‌ها» ست که به دو زبان اجرا شده.در اينجا بشنويد!
منبع : راوي حکايت باقي

با همراهي دو نوازنده‌ي پيانو و ويولون اتريشي؛ كنسرت "چكناواريان" شش شب برپا مي‌شود
لوريس چكناواريان از هشتم تا چهاردهم آذر ماه سال جاري كنسرتي را به نفع كودكان سرطاني اجرا مي‌كند.
به گزارش خبرنگار هنري خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)،‌ اين كنسرت با همكاري انجمن خيريه‌ي محك به مدت شش شب در سالن سيصد نفره آمفي تئاتر بيمارستان محك برپا مي‌شود.
در اين اجرا اركستر چهارده نفره مجلسي ارمنستان با رهبري لوريس چكنواريان به اجراي قطعات كلاسيك از باخ و موتسارت، سوئيت‌هاي كردي و ايراني و قطعات ساخته شده توسط چكنواريان خواهند پرداخت.
بنا براين گزارش، در اجراي اين كنسرت علاوه بر گروه اركستر ، "گودويك والش" و "توماس تئودوروف" نوازندگان پيانو و ويولن از اتريش و ژاله صادقيان براي دكلمه قطعات "ليلي و مجنون" و "شيرين و فرهاد" حضور خواهند داشت.
به گزارش ايسنا، چكناويان هم اكنون براي تمرين با اركستر ارمني در ارمنستان به سر مي‌برد و روز ششم آذر به ايران
برمي‌گردد.

همزمان با بزرگداشت "موتزارت"؛ "نيوه مانگ" و "آوازهاي سرزمين مادري‌ام" در وين به نمايش درمي‌آيد
"نيوه مانگ" (نيمه ماه ) به كارگرداني بهمن قبادي پس از حضور در اسپانيا و نمايش در چند جشنواره معتبر بين‌المللي، در جشن بزرگداشت "ولفگانگ آمادئوس موتزارت" در وين به نمايش درخواهد آمد.
به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، جشنواره "نيو كراند هوب" كه به مناسبت دويست و پنجاهمين سالروز تولد نابغه موسيقي جهان، موتزارت از 14 نوامبر (23 آبان) آغاز شده و تا 13 دسامبر (22 آذر) ادامه خواهد داشت، به شش فيلمساز از كشورهاي مختلف آسيايي، آفريقايي و اروپايي سفارش توليد فيلم‌هايي را داده بود كه به نوعي با موسيقي مرتبط باشند. فيلم "نيوه مانگ" از جمله اين آثار است كه در كنار پنج فيلم ديگر از فيلمسازان دنيا در اين جشنواره نمايش داده خواهد شد.
"نيوه مانگ" روز 18 نوامبر (شنبه 27‌آبان) به نمايش درخواهد آمد و "آوازهاي سرزمين مادري‌ام" نيز روز 19 نوامبر (يكشنبه 28 آبان) نيز با موضوعي مرتبط با موسيقي به نمايش درمي‌آيد.
به گزارش ايسنا، هنرمنداني از سراسر دنيا به اين جشنواره دعوت شده‌اند تا بر اساس سه اثر آخر موتزارت به نام‌هاي "فلوت سحر‌آميز"، "لا كلمنزا دي تيتو" و "ركوييم" آثارش را در سه بخش مشابه با اين قطعات موسيقي به معرض ديد تماشاگران بگذارند؛ آثار در زمينه‌هاي فيلم، موسيقي، اپرا، كنسرت، حركات موزون، معماري وهنرهاي بصري است.
"نيوه مانگ" داستان پيرمرد موسيقي‌داني است كه قصد دارد همراه پسرانش براي اجراي اولين كنسرت در حكومت پس از صدام، از مرز ايران عبور كند و به عراق برود.

کنسرت گروه صبا در تالار وحدت

به گزارش سایت خانه موسیقی ، در اين برنامه علاوه بر موسیقی سنتی، تركيبي از برخي موسيقي‌هاي مناطق مختلف ايران با آهنگسازی پاشا هنجنی و علی پژوهشگر اجرا می شود.
همچنین در اين برنامه برخي از سازهاي كوبه‌اي مناطق مختلف ايران نيز در تركيب بندي سازها قرار دارد. گروه صبا قبلا در فستيوال‌هاي بين المللي شركت كرده و ضمن كسب مقام هایی از جشنواره های مختلف از جمله جشنواره ترانه‌هاي شرقي در سمرقند، اجراهايي را نيز در كشورهاي تايوان،ژاپن و ازبكستان داشته است. این برنامه با همكاري بيمه سامان ودرساعت 21 روزهاي فوق در تالار وحدت برگزار می شود.

با اجراي قطعاتي از "نجوا"ي عليزاده ؛ كنسرت گروه "ايستاتيس" برگزار مي‌شود
كنسرت گروه "ايستاتيس" با اجراي قطعاتي از "نجوا" آخرين آلبوم حسين عليزاده برپا مي‌شود.
كيوان ساكت تك‌نواز اين گروه به خبرنگار هنري ايسنا گفت:اين كنسرت بي‌كلام و با سرپرستي "مهيار محمدعلي‌زاده" انجام مي‌شود.
وي افزود: ويژگي اين كنسرت تلفيق سازهاي ايراني مانند تار و كمانچه با سازهاي خارجي گيتار الكتريك، پيانو است.
بنا بر اين گزارش در اين اجرا، مهيار محمدعلي‌زاده (گيتار الكتريك)، بهنام ابوالقاسم (پيانو)، نويد دهقان (كمانچه) و پويان خاكي (تار)، كيوان ساكت را به عنوان تك‌نواز تار همراهي مي‌كنند.
بنا بر اين گزارش، طي روزهاي سوم و چهارم آذر ماه در تالار انديشه حوزه هنري كنسرت گروه ايستاتيس برگزار مي‌شود.